Reciklaža je proces sakupljanja i procesuiranja otpada kako bi se ponovo upotrebio kao sirovi materijal u pravljenju istih ili sličnih proizvoda. Kada se otpad jednom razvrsta, on se sakuplja, skladišti, pakuje, transportuje do fabrika za preradu, dorađuje ili prerađuje u različitim tehničko-tehnološkim procesima, čime se dobija nova osnovna sirovina, koja se kostiti za dobijanje istog ili drugog finalnog proizvoda.
Međunarodni znak za reciklažu je Mobiusov obruč.
Znak za reciklažu je nastao sedamdesetih godina prošlog veka u Američkom institutu za papir (API, American Paper Institute), kao oznaka za reciklirani papir, ali se sada upotrebljava za označavanje raznovrsnih proizvoda koji mogu da se recikliraju. Takvi proizvodi imaju međunarodno prepoznatljiv znak, koji predstavljaju tri strelice koje formiraju obruč. Ovaj znak može, ali i ne mora, da bude u krugu.
Iako nije nijednim međunarodnim zakonom regulisana striktna upotreba dve varijante ovog znaka, one uglavnom znače sledeće:
Deponija je konačno odredište otpada. Ona može biti sanitarna, odnosno izgrađena po standardima kako bi se regulisalo neželjeno negativno dejstvo otpada na životnu okolinu. Savremene ekološke deponije zadovoljavaju ekološke, ekonomske i tehnološke standarde, a obezbeđuju i potpunu zaštitu od zagađivanja.
Takođe, može biti i divlja – ona koja nastaje neplanski i mimo svih standarda (pre svega ekoloških i sanitarnih), a kao takva predstavlja opasnost po zdravlje ljudi, zagađuje zemljište, podzemne i površinske vode, kao i vazduh.
Ulaganje industrije, koja ima zakonsku obavezu da se brine o svom ambalažnom otpadu u proces postavljanja sistema, sakupljanja i recikliranja ambalažnog otpada, doprineće velikim sakupljenim količinama koje treba da se prerade i pripreme za proces reciklaže. Kapaciteti za preradu u Srbiji će se time iz godine u godinu postepeno povećavati, kao i kapaciteti za proizvodnju novog od recikliranog materijala što će sve rezulatirati povećanom tražnjom za novim radnim mestima.